به طور کلی تا به امروز می توان نسل های مختلف فناوری های بسته بندی مواد غذایی را به شرح زیر دسته بندی کرد:

• وکیوم 
• اتمسفر اصلاح شده (MAP)
• ساچت اکتیو
• بسته بندی اکتیو یا فعال (AP) یا اتمسفر کنترل شده (CA)
• بسته بندی هوشمند (IP)

یکی از دلایل اصلی فساد مواد غذایی وجود گاز اکسیژن در مجاورت غذا است. بنابراین، در نسل اول، سعی شده است تا گاز اکسیژن از فضای بسته بندی از طریق فناوری خلاء حذف شود. فن آوری خلاء باعث بهبود قابل توجهی در ماندگاری مواد غذایی می شود. معایب تکنولوژی خلاء عبارتند از: هزینه بالا، نیاز به تجهیزات ویژه، نیاز به بسته بندی مهر و موم شده برای جلوگیری از افت خلاء. بسته بندی با اتمسفر اصلاح شده (MAP) نسل دوم بسته بندی مواد غذایی است. در این فناوری، گازهای بی اثر یا مخلوط گاز معین به بسته بندی مهر و موم شده تزریق می گردد. ترکیب گازی معین می تواند ماندگاری مواد غذایی بسته بندی شده را افزایش دهد. مهر و موم بودن بسته بندی مهمترین پارامتر در فناوری MAP است. از آنجایی که نشت گاز می تواند کل سناریو را تغییر دهد. علاوه بر این، مانند فناوری خلاء، فناوری MAP به تجهیزات تزریق ویژه و همچنین گاز مصرفی نیاز دارد که می تواند اشکالات فنی و اقتصادی این فناوری باشد.  با این حال، در حال حاضر فناوری‌های خلاء و MAP در صنایع بسته‌بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در سال 1976، سومین نسل بسته بندی مواد غذایی پیشرفته توسط شرکت میتسوبیشی با نام Active Sachet به بازار عرضه شد. این ساچت ها می توانند اتیلن، اکسیژن و همچنین رطوبت را جذب کنند تا فضای داخل بسته بندی را کنترل کنند. مواد جاذب در داخل یک کیسه قرار می گیرد و سپس کیسه در داخل بسته بندی قرار می گیرد که منجر به افزایش ماندگاری محصولات غذایی و دارویی می شود. در مورد محصولات تازه، ساچت های جاذب مختلف باید برای کنترل سایر عوامل فساد در کنار گاز اکسیژن مانند اتیلن، CO2 و رطوبت استفاده شود. با این حال، در حالی که این فناوری در افزایش ماندگاری و بهبود تازگی موفق است، وجود برخی معایب استفاده از آن را محدود می کند. عملکرد موضعی ساچت و نشت احتمالی مواد جاذب داخل ساچت به داخل بسته بندی برخی از این معایب هستند.

با این حال، نیاز به کنترل سایر عوامل فساد (در کنار اکسیژن)، منجر به معرفی نسل چهارم بسته بندی مواد غذایی به نام بسته بندی اکتیو (فعال) یا بسته بندی با اتمسفر کنترل شده (CA) شد. در مورد بسته بندی اکتیو، مواد موثر/فعال در دیواره پلیمری بسته بندی گنجانده می شوند. مواد فعال می توانند مخلوط گاز داخل بسته بندی را از طریق جذب و همچنین کنترل انتقال گاز از طریق دیواره بسته بندی کنترل کنند. این بسته بندی ها علاوه بر کنترل اتمسفر د اخل بسته بندی می توانند آنتی باکتریال هم باشند. سهولت کاربرد در مورد بسته بندی اکتیو آنها را در مقایسه با سایر فناوری های قبلی موفق تر می کند. بسته بندی اکتیو در بسته بندی محصولات تازه بسیار موفق عمل کرده است.  در واقع، محصولات تازه مانند موجودات زنده تنفس می کنند، یعنی اکسیژن مصرف می کنند و CO2 و اتیلن و همچنین رطوبت را به فضای داخل بسته بندی بر می گردانند. تنفس باعث پیری و فاسد شدن محصولات تازه می شود. وجود حدود 21 درصد حجمی اکسیژن در ابتدا در داخل بسته بندی و همچنین نفوذپذیری بسته بندی پلیمری برای گازها، تنفس محصولات تازه را پیچیده تر می نماید. به عبارت دیگر، در شرایط معمولی همواره گاز اکسیژن  از بیرون و  از طریق دیواره بسته بندی و به طور مداوم تامین می شود. بنابراین، روند تنفس و پیری تا زمان فساد کامل ادامه خواهد داشت. از طرف دیگر، هر محصول تازه به مخلوط گازی ویژه برای شرایط بهینه ماندگاری نیاز دارد.  این شرایط،، نگهداری محصولات تازه را در حین حمل و نقل برای صادرات و زمان نگهداری پیچیده تر می کند.

به طور خلاصه، حضور اکسیژن موجب اکسیداسیون محصولات کشاورزی می گردد و باعث قهوه ای شدن آنزیمی و غیر آنزیمی آن و رشد میکروارگانیسم ها می شود. گاز CO2 یکی از محصولات جانبی در طی تنفس محصولات تازه است. این گاز شرایطی را برای رشد میکروارگانیسم های بی هوازی در داخل بسته بندی فراهم می کند. گاز CO2 باید از طریق دیوار بسته بندی از بسته بندی خارج شود. با این حال، در برخی موارد، وجود سطح بالای گاز CO2 در داخل بسته بندی می تواند ماندگاری مواد غذایی بسته بندی شده را افزایش دهد. در این شرایط گاز CO2 بایستی در داخل بسته بندی حفظ شود. بسته به محصول غذایی، رطوبت بالا یا حتی کم می تواند کیفیت محصول را تثبیت کند و ماندگاری آن را افزایش دهد. انتخاب مناسب مواد بسته بندی و ویژگی های مانع شوندگی و سطح رطوبت را تنظیم می کند و  کیفیت محصول نهایی را بهبود می بخشد. نرخ انتقال بخار رطوبت (MVTR) مواد بسته بندی، بایستی با رطوبت مورد نیاز غذا تناسب داشته باشد. رطوبت بهینه یک پارامتر مهم برای اطمینان از کیفیت محصول است. با این حال، هنگامی که مقدار معینی از رطوبت وجود داشته باشد، تغییراتی در طعم یا بو قابل تشخیص است که می تواند محصول را غیرقابل فروش کند. 

همانطور که گفته شد، برای بسته بندی اکتیو، افزودنی های فعال (نانو) در دیواره بسته بندی پلیمری گنجانده شده است. علاوه بر اثر اکتیو افزودنی ها، آنها مانند سپر غیرفعال عمل می کنند تا از نفوذپذیری گاز از طریق دیواره بسته بندی جلوگیری کنند. بنابراین، افزایش ماندگاری با دو مکانیسم ایجاد می‌شود (غیرفعال و فعال). 

باید در نظر داشت که هر محصول کشاورزی و غذایی باید در کیسه/ظرف بسته بندی خاصی بسته بندی شود. انتظار می رود استفاده از پلیمرهای اکتیو در صنایع مختلف رشد قابل توجهی داشته باشد. همانطور که از نام  این محصول بر می آید، انتظار می رود که عملکرد و وظیفه ی خاصی در محصولات نهایی انجام شود. این عملکرد خاص می تواند شامل: جذب اکسیژن، جذب اتیلن، جذب UV، انتشار CO2، کنترل رطوبت، آنتی باکتریال، آنتی فاگ و غیره باشد. در واقع، یک تعامل بین مواد غذایی بسته بندی شده و دیواره پلیمری بسته بندی ایجاد می شود. بهبود کیفیت غذا و افزایش طراوت نتیجه استفاده از بسته بندی فعال است. بنابراین افزایش ماندگاری و کاهش ضایعات مواد غذایی (Zero Food Waste) با استفاده از بسته بندی فعال به دست خواهد آمد.